صبح رنگی‌رنگی‌ات بخیر – امروزنامه ۱۶ مرداد
روزتون بخیر باشه.
امید چیزی نیست که از اول و به صورت خود به خود وجود داشته باشه، بلکه با تلاش‌های ما یا کسان دیگه ساخته میشه. مثلا! یک زمین بزرگ رو تصور کنین که هیچ چیزی توش وجود نداره. تو این موقعیت سخته که اون زمین رو نگاه کنیم و امیدوار باشیم یک روز قراره شهری اینجا ساخته بشه. اما کافیه یک نفر بیاد و اینجا خونه‌ای بسازه. بعدش یک نفر دیگه و بعد یک نفر دیگه. وقتی این داستان به‌اندازه کافی ادامه پیدا کنه، میشه اون فضایی رو که قبلا یک زمین خالی بود نگاه کرد و امیدوار بود که یک روز تبدیل به شهری آباد میشه.
زندگی هم همینه. اگر هیچ کاری برای رسیدن به هدف‌هامون انجام ندیم، منطقیه که نتونیم امیدی به رسیدن به اون‌ها داشته باشیم؛ اما اگر قدم‌های کوچیک ولی مستمر برداریم و برای رسیدن به چیزی که دوست داریم تلاش کنیم، امید به وجود میاد. نظر شما چیه؟
روز خوبی داشته باشین!
