صبح رنگی‌رنگی‌ات بخیر – امروزنامه ۷ مرداد
صبحتون بخیر باشه!
وقتی نقدی می‌شنویم دو حالت داره: یا منطقی و سازندست، یا اصلا ربطی به ما نداره و برخاسته از اون چیزیه که در درون طرف مقابلمون می‌گذره.
ولی ممکنه واکنش ما در برابر هر دو مدل این نقدها گارد گرفتن باشه و این ترس از نقد شدن انقدر پیشرفت کنه که یک جایی به خودمون بیایم و ببینیم جسارت انجام هر کار تازه و خلاقانه‌ای رو از دست دادیم! به نظرتون این ترسناک‌تر از نقد شنیدن نیست؟ اینکه دیگه نتونیم کار تازه‌ای انجام بدیم! میاین امروز به این موضوع فکر کنیم؟ اینکه چه حسی نسبت به نقدهای سازنده داریم؟ و اینکه آیا نقد شدن برای ما چیز ترسناکیه؟
روز خیلی خوبی داشته باشین!
