صبح رنگی‌رنگی‌ات بخیر – امروزنامه ۱۱ فروردین
صبح شما بخیر باشه!
تا حالا تجربه این رو داشتین که پای تلویزیون (در حالی که کاسه تخمه آفتابگردون رو پاتونه) نشسته باشین و به بازیکن مورد علاقه‌اتون که توی زمین فوتبال نتونسته گل بزنه اعتراض کنین؟! به نظرتون غیرمنطقی نیست که سر جای خودمون بنشینیم و بدون اینکه کوچکترین تجربه‌ای از بازی توی یک لیگ حرفه‌ای داشته باشیم، یک بازیکن حرفه‌ای رو قضاوت کنیم؟ شاید تو اوج بازی متوجه غیرمنطقی بودن رفتارمون نشیم اما اگر بعدا عمیق‌تر بهش فکر کنیم، می‌بینیم داریم چه کار عجیبی می‌کنیم!
این موضوع فقط درباره تماشای فوتبال اتفاق نمی‌افته. ما خیلی از جاها به‌عنوان کسی که به قول آقای طالب «پوست در بازی» نداریم، درباره خیلی از مسائل نظر میدیم. درباره اینکه یک فیلم خوب کارگردانی نشده، درباره اینکه مدیرمون مدیر خوبی نیست، درباره اینکه شرکتی که توش کار می‌کنیم بد مدیریت میشه و هزار تا موضوع دیگه. حالا آقای طالب درباره این رفتارها یک توصیه‌ای داره و میگه به جای اینکه همه این کارهایی که بقیه در حال انجامشون هستند رو تماشا و خروجی رو نقد کنیم، بیایم و خودمون وارد بازی بشیم. اینجوری وقتی یک تجربه عملی در زمینه‌ای بخصوص به‌دست آوردیم با دقت بیشتری نظر میدیم.
برای اینکه با این دیدگاه ایشون بیشتر آشنا بشین، می‌تونین این مقاله رو مطالعه کنین و البته به این اپیزود از پادکست بی‌پلاس گوش کنین.
روز خیلی خوبی داشته باشین!
