تو هر راهی که هستی هیچی بیشتر از یه نقشه راه به دردت نمیخوره. راه طولانی و پر ماجرای زندگی بهترین چیزیه که میشه براش نقشه کشید. نقشههای کوتاه مدت و بلند مدت، تعیین اهداف کوچیک و بزرگ به زندگی ما سر و شکل منظم و هدفمندی میده. خیلی مهمه که بدونی از زندگی چی میخوای و برای هر چیزی که به دست میاری چه برنامهای داری.
مثلا همه ما میدونیم که پول لازم داریم. طبق عادت و سبک زندگیمون تکلیف بخشی از پولی که هر ماه به دست میاریم روشنه. حالا فرض بگیریم که میخواهیم بیشتر از چیزی که تا حالا پول درآوردیم، درآریم و فکر میکنیم با داشتن یه حساب بانکی کت و کلفت حسابی خوشبخت و خوشحال میشیم. خبر بد اینه که بدون برنامه قبلی، هیچ خوشبختی واقعی وجود نداره. خوشبختی زاده یه وضعیت روانیه تا مالی. وقتی برای یک هدف تلاش کردی و به چیز ممکنی مثل پول زیاد رسیدی، اون وقت میدونی کجای نقشهات ایستادی و قدم بعدی که باید برداری چیه. این آگاهیه که خوشبختی واقعی رو میسازه.
اگه واقع بین باشی واسه رسیدن به هدفهات یه نقشه اصلی و یکی دوتا نقشه جایگزین میکشی. از اونی که به نظر خودت عملیتره شروع کن و اگه احساس کردی مثلا تو یه بازه زمانی ۲ ساله به هدفت نمیرسی، برو رو نقشه دوم. انقدر این کار رو بکن تا بلاخره به هدفت برسی. فقط یادت باشه که همیشه بهترین راه، صافترین و آسونترین راه نیست.
ممکنه بدون برنامه و هدف هم به چیزایی که میخواهیم برسیم ولی رسیدن به چیزی که براش برنامهریزی، فکر و تلاش کردیم خیلی بیشتر از چیزی که در جریان عادی زندگی به دست آوردیم، میچسبه.
خوبی این مدل زندگی و داشتن همچین نقشهای اینه که انرژی و وقت کمتری صرف میکنیم و در نهایت هم زودتر از دیگران به هدفامون میرسیم.
تو جاده بزرگی که زیر پای همه ماست، یه عده خسته میشن، یه عده میفهمن باید برگردن و چیزایی که لازم دارنو بردارن، یه عده به خودشون میان و میپرسن اصلا این جاده به کجا میره و از اینکه مقصد رو نمیدونن پکر میشن و … ولی تو این جاده یه عده شادتر و مصممتر از همه دارن پیش میرن. اونا همون کسایی هستن که یه نقشه جلو چشمشون گرفتن و بر اساس اون حساب همه دستاندازا و میانبُرها رو دارن.
تو هم میخوای یکی از این خوشحالا باشی؟
محمد
۴ مرداد ۱۳۹۳
خیلی از متن قشنگتون ممنون
ولی
نمیخوای درست راهنماییمون کنی؟
مثلا من خودم جزو این دستم”یه عده به خودشون میان و میپرسن اصلا این جاده به کجا میره و از اینکه مقصد رو نمیدونن پکر میشن”…
خوشحال میشم راهنماییم کنی…
زهراالملوک ^___^
۴ مرداد ۱۳۹۳
من هم جز همون دسته ای که هستید بودم ، به نظرم اهداف کوتاه مدت خیلی تاثیر دارن مثلا شما نمیدونی میخوای چیکار کنی ، یعنی چیکاره این مملکت باشی ، میتونی چیز هایی که دوست داری رو تست کنی مثلا من دوست دارم یه روز برای یه روزنامه کار کنم مثلا عکاسی یا خبرنگاری یا حتی نویسندگی نمیدونم اومدم نوشتم فرستادم دیدم دوست دارم بنویسم اما برای روزنامه نه اومدم عکاسی کردم دیدم دوست دارم عکاسی کنم ولی نه برای روزنامه برای آتلیه . وقتی یه هدف خیلی گردن کلفت تو بچگی هات رو تحلیل کنی مثلا میتونی به این برسی که چی دوست داری من این طوری از سردرگمی بیرون اومدم 🙂
shahla
۴ مرداد ۱۳۹۳
خیلی از ما تاحالا فقط زندگی کردیم که روزمونو شب کنیم.بدون هیج لذتی!
این سایت واقعا هنر زندگی کردن رو به آدم یاد میده.
من به شخصه به کمک این سایت یکی از بزرگترین بحران های زندگیمو پشت سر گذاشتم.
واقعا ازت ممنونم رنگی رنگی عزیز 🙂
امین
۵ مرداد ۱۳۹۳
مرسی خیلی خوب بود…..واقعا متن های مفیدی میزارید .تشکر میکنم از مجله همشهری جوان .که با مصاحبه با مدیر سایت رنگرنگی منو با این سایت پر شور و نشاط اشنا کرد
آقای خاص
۵ مرداد ۱۳۹۳
ممنون یه خاطر متن.اما بعضی وقت ها نمی تونی برای خودت نقشه درست کنی چون هدف خیلی بزرگه و اصلا ایا می شه از این جامعه برسی یا نه؟؟خواهشا کمک کن رنگی!!من هدف و نمی تونم ازش بگذرم.
فرشته
۸ مرداد ۱۳۹۳
راه آرزوهاتو بگیر و برو! وقتی آرزوش می کنی پس ینی می تونی انجامش بدی. تقریبا همه ی آدمایی که دور رو بر من هستن هم دارن به من می گن که من به هدف بزرگی که برای خودم تعیین کردم نمی رسم ولی من خودمو بستم به هدف و آرزوها و کارم! و تو این راه باید با خیلی چیزا بجنگم! یه روز رنگی رنگی تو یکی از پستاش یه جمله نوشت که خیلی دوسش دارم و هیچ وقت یادم نمیره: همیشه لذت بخش ترین کار اینه که کاری رو انجام بدی که همه می گن غیر ممکنه!
منم باور دارم که اگه خدا بخواد هیچ کار و هیچ چیزی غیرممکن نیست! من تمام تلاشمو می کنم و هرروز و هر ساعت به هدف و آرزوها و آیندم می اندیشم! اگر هم آخرش به اونجایی که می خوام نرسم خوشحالم از اینکه رفتم دنبال آرزوهام و دیگه حسرت اینو نمی خورم که شاید اگه میرفتم دنبال آرزوهام بهشون می رسیدم! در هر حال آخر همه ی اینا مردن و رفتن به جاییه که خودمون در طول زندگی ساختیمش. برای من همین کافیه که تو این دنیا زندگی رو زندگی کنم و ازش لذت ببرم و اون دنیاهم برم بهشت(البته اگه بتونم!!!!) اینم می دونم که حداقل برای من بهترین و لذت بخش ترین راه تو زندگیم، راه آرزوها و اهدافمه! حتی اگه آخرش بهش نرسم…
مجله آنلاین رنگی رنگی
۱۰ مرداد ۱۳۹۳
🙂 شما یه آدم رنگی هستین
فرشته
۱۲ مرداد ۱۳۹۳
:))))) مرسیــــــــــــــــــ رنگی رنگی جونم 🙂
هورااااااااااااااااااااا :)) هه هه هه!!
Galaxy Girl
۵ مرداد ۱۳۹۳
خیلی ممنونم
خیلی خوب و عالی بود
AySan
۷ مرداد ۱۳۹۳
میخواااامممم ^_^
عالی بود
ممنون
منیژه
۲۵ شهریور ۱۳۹۴
من برای دوستانی که یه کم سر در گم هستن پروژه های پانزده روزه رنگی رنگی رو پیشنهاد کیکنم حتما کمکتون میکنه
یگانه
۲۷ تیر ۱۳۹۵
عالی بود عالییییییی
Reyhane
۲۷ تیر ۱۳۹۵
موضوع مهم برای من انتخاب هدفه.
هدف ندارم یا شاید درک درستی از هدف ندارم…
مهديس
۱۸ بهمن ۱۳۹۵
رنگی رنگی من خیلی دوست دارم ?❤️
سهیل
۱۸ بهمن ۱۳۹۵
رنگی رنگی
حرفت درست…اما من همیشه برناممو که میریزم و به سمتش قدم برمیدارم یه جای کار ترس سراغم میاد…باعث میشه ترمزو بکشم ? برای دوری از ترس ها و رهاییش راهی هست؟
رنگی رنگی
۱۸ بهمن ۱۳۹۵
در مورد هر کاری سخت ترین بخش شروع اون هست اما یکی از مهم ترین بخش ها ادامه مسیری هست که شروع کردیم، خودتون فقط میتونید در این مورد به خودتون کمک کنید 🙂
کیمیا
۱۹ بهمن ۱۳۹۵
کاش یادمون میموند که داشتن نقشه جایگزین، نقشه اصلی رو منحرف میکنه…
نرگس
۱۴ مرداد ۱۳۹۶
سلام رنگی رنگی جان
من تقریبا دوسالی هست به سایت شما سر میزنم و از مطالب و عکسها بهره مند میشم.عکسهایی که تو بخش وبگردی گنجوندین برای نوشتن بهره می گیرم و برای متنام در کانال استفاده می کنم.هدف من نوشتنه .چندسالی توی روزنامه گیلان فعالیت کردم ولی الان فقط توی کانال تلگرام متنامو میزارم اونم برای دوستان صمیمی و نزدیکم.ولی امروز دوسداشتم دوست های رنگی که علاقه مند به ادبیات هستن به نحوی خواننده متنام باشن .دوستون دارم.