ولری گوردون از ۸ سالگی که شروع به درست کردن کوکی های شکلاتی برای همکلاسیهاش کرد، پاش رو توی دنیای خوش رنگ و بو و خوشمزه ی آشپزی، به خصوص درست کردن دسرهای جورواجور گذاشت. اون برای مدت طولانی به عنوان تفریح در کلاسهای آشپزی شرکت می کرد، و تا زمانی که مدیریت رستوران “هالیوود هانت لیدوکافه” رو پیدا کنه، برای دوستان و اطرافیانش تافی های رنگ و وارنگ و خوشمزه درست می کرد. همه ولری رو تشویق میکردن تا این تفریح قدیمی رو به یک کار همیشگی تبدیل کنه، تا اینکه در سال ۲۰۱۳، رستوران بسته شد و تا ۲ ماه بعد، ولری شیرینی فروشی خودش رو راه اندازی کرد.

اوایل کار تافی هاش رو با همون مزه هایی که بهشون تسلط کامل داشت درست میکرد، اما رفته رفته شروع کرد به تجربه کردن و بعد از اینکه لذت مزه های غافلگیر کننده رو چشید، ترس از آزمایش کردن رو کنار گذاشت.

ولری و تیمش روزانه صدها تکه شیرینی رو با دست توی دیپ شکلات میزنن، و جالبه که بدونید به این کار به چشم یک مدیتیشن و زمانی برای تمرکز کردن نگاه میکنن. بعضی ها برای به دست آوردن آرامش یوگا تمرین میکنن، اما ولری آرامشش رو در تمرکز کردن برای ریختن خط های صاف شکلات آب شده روی دسرهای خوشمزه به دست میاره. اینکه هر کسی بتونه لحظه های لذتبخش در کارهایی که انجام میده رو پیدا کنه یکی از بهترین اتفاق ها در حیطه ی کاریه. 

ولری ایده های جدید برای دسرهاش رو از گلفروشی یا ادویه فروشیها به دست میاره. اون از کنجار رفتن با قوه ی تخیلش لذت میبره و همیشه ترجیح میده مزه های جدید رو کشف کنه. به پیروی از نصیحتی از پدربزرگش درباره ی اینکه هیچوقت نباید دست خالی خونه ی کسی رفت، ولری همیشه دوست داره شکلات هاش رو جوری درست کنه که بشه اونها رو به عنوان هدیه به کسی داد.

موفقیت های ولری هر روز داره بیشتر میشه. اون دو تا شعبه ی دیگه راه اندازی کرده و حتی در همین پاییزی که گذشت یک جلد کتاب به نام “شیرین” برای اون دسته از آدمها و مشتریهاش که همیشه فکر میکنن هیچوقت نمیتونن چنین دسرهایی درست کنن منتشر کرد.

منبع