با دهن پُر حرف نزن! اولین باری که این جمله امری رو شنیدیم چند ساله‌مون بود؟ این رفتار ساده رو از بچگی به آدم یاد می‌دن، چون هم واسه سلامتی مهمه و هم برای ارتباط اجتماعی. اما خب دیگه! مثل هر چیز دیگه‌ای که احتمالا تو بچگی یاد گرفتیم و فراموش کردیم، ممکنه اینم از یادمون بره و بدون اینکه متوجه باشیم چه منظره زشتی ساختیم، با دهن پر حرف بزنیم. خیلی وقتا متوجه زشتی این رفتار نیستیم و قطعا اگه متوجهش باشیم این کار رو نمی‌کنیم. بد نیست اگه این عادت ناخواسته رو داریم یه بار جلوی آیینه با دهن پر حرف بزنیم و ببینیم آدمی که روبرومون نشسته چی می‌بینه.

شاید یه آدامس تو دهنم باشه و فکر کنم خب اینکه اصلا دیده نمی‌شه، یا یه لقمه کوچیک در حال جویده شدن داشته باشم و فکر کنم یه کامنت کوچولو وسط حرف دوست‌مون بذاریم ایرادی نداره و کسی هم محتویات دهن ما رو نمی‌بینه؛ اما قانون مورفی می‌گه دقیقا همونجایی که نباید همون اتفاق بدی که منتظرش نیستی می‌افته!

رعایت همین چیزای پیش پا افتاده و کوچیکه که فرهنگ یه آدم رو نشون می‌ده. پس کلمه‌ها رو قاطی بوی غذایی که تو دهن‌تونه نکنید و اگرچه تذکر دادن در این مورد سخته، ولی اگه کسی با دهن پر حرف زد، محترمانه این تذکر رو بدید. بذارید موقع حرف زدن دهن‌تون زیباترین دهان سخنگوی جهان باشه.