امروز روز جهانی درختکاریه. یه روز خوب و یه بهونه عالی برای کار خوب کردن، شاد و مفیدتر بودن. شهرداری‌ها از یه ماه قبل شروع کردن به توزیع نهال رایگان و امروز هم از خیلی از پارک‌ها و مراکز پرورش گیاه شهرداری می‌تونید به رایگان نهال بخرید. یه بیل و یه باغچه یه وجبی هم تو هر جای این شهر می‌تونه آغوشی برای رشد درختی باشه که با دستای خودتون کاشتیدش.

اگه امروز درخت بکارید یکی از میلیاردها آدمی می‌شید که با دستای خودشون یه زندگی تازه رو روی کرده زمین ساختن. درختی که کاشتید از هر جنسی که باشه ممکنه این شانس رو داشته باشه که ۱۰۰ سال هم عمر کنه. فکرشو بکنید، یه نهال یه ساله می‌کاریم و حتی روزی که آخرین نفس‌مون رو می‌کشیم اون درخت هنوز زنده است و شاخ و برگ جدیدی رو تنه‌اش سبز می‌شه.

چرا این اضافه کردن زندگی و سبزی به جهان رو به بهانه‌های دیگه هم ادامه ندیم؟ مثلا می‌شه به خاطر هر کدوم از موفقیت‌های کوچیک و بزرگ‌مون، برای هر اتفاق خوب زندگی‌مون، یه نهال کوچیک تو یه پارک، یا تو یه کوچه بکاریم. هر سال آخرای اسفند فرصت خوبیه که به سالی که از سر گذروندیم نگاهی بندازیم و با خودمون بگیم، خب! واسه این کار که زندگی‌ام رو تغییر داد، واسه آشنایی با فلان آدم که دنیام رو رنگی‌تر کرد، واسه موفقیت‌ام تو درس یا … این نهال چنار، این سرو، این بید مجنون رو می‌کارم.

همین تصمیم گرفتن واسه اینکه چه درختی به کدوم یکی از نیت‌های ما می‌خوره می‌تونه یه تفریح بامزه باشه. در نهایت بعد از چند سال تو هر جای این شهر رد و نشونی از شما و شادی‌های شما می‌مونه که هر صبح به خورشید سلام می‌کنه و به یاد میاره کدوم دستی بود که ریشه‌های اونو تو خاک کرد. و در نهایت این شما و آرزوهاتون هستید تو سبزی بیشتر و هوای پاک‌تر شهر سهم دارید.